X
Een orkaan in de tropen
Hersentumor, Letters

Een orkaan in de tropen

23 januari 2015 0

Tropenjaren. Zo noemen ze de levensfase waar wij in zitten. Allebei een baan, en kleine kinderen (in ons geval drie onder de 4 jaar). Oftewel: altijd druk, puzzelen met tijd, hard werken.
En nu raast er een orkaan door de tropen.
(English translation below the Dutch text)

Ik las afgelopen zomer in de krant iets geks over orkanen. Amerikaanse onderzoekers beweerden dat er een verband was tussen de naam van een orkaan en het aantal slachtoffers. Orkanen met een meisjesnaam, zoals Katrina, zouden meer slachtoffers geven, omdat mensen minder snel geïntimideerd zijn door een meisjesnaam en dus minder snel voorzorgsmaatregelen treffen.
Onze orkaan heet ‘Oligodendroglioom’. Geen gezellige meisjesnaam. Je zou er hard voor vluchten, als je kon.

Op 29 december belandde ik in het ziekenhuis na een epileptische aanval. Wat volgde waren een CT-scan, een MRI-scan en een slechtnieuwsgesprek. ‘U heeft een grote hersentumor. (Een aardige vrouwelijke arts die een beetje slist, wijst naar een computerscherm met een scan van mijn hersenen.) We denken dat het een oligodendroglioom is.’
En vluchten kon niet meer.

= = =

A hurricane in the tropics

Tropical years. That’s what they call the phase of life we are in at the moment (in Dutch; it means something like ‘hard years’ in English). Both a job, little kids (in our case three below 4 years old). In other words: always busy, juggling with time, working hard. And now there is a hurricane raging through the tropics.

I read something strange in the newspaper about hurricanes last summer. American researches claimed that there is a connection between the name of a hurricane and the number of victims. Hurricanes with a girl’s name, like Katrina, would supposedly result in more victims, because people are less intimidated by a girl’s name and therefore don’t take precautions as quickly.

Our hurricane is called ‘oligodendroglioma’. Not a cute girl’s name. You’d run away from it, if you could.

On 29 December I ended up in hospital following an epileptic attack. The next that happened were a CT-scan, an MRI-scan and a bad news talk. ‘You have a large brain tumor’ (a kind female, slightly swishing doctor points at the computer screen to a scan of my brains). We think it is an oligodendroglioma.’

And running away was no longer on the cards.

There are 0 comments

Laat een reactie achter